WPS یک روش استاندارد و ساده شده برای برقراری ارتباط بین دستگاه های سرویس گیرنده بیسیم (مانند نوت بوک ها، کارت های شبکه بیسیم و …) و روتر یا مودم های وایرلس می باشد . تکنولوژی WPS قبلا با تنظیم ساده شبکه وای فای نام گذاری شده بود .هدف از ساخت تکنولوژی WPS این است که کاربران آماتور که اطلاعات کمی درباره امنیت و شبکه دارند بتوانند با دردسر کمتر یک ارتباط امن را برقرار کنند . با استفاده از تکنولوژی WPS دیگر نیازی نیست که هر دفعه برای اتصال به شبکه وای فای رمز عبور تان را وارد کنید .
همانطور که میدانید تمامی دستگاه های وایرلس مانند انواع مودم ها و روتر ها و اکسس پوینت های وایرلس قابلیت رمز نگاری شبکه بیسیم خود را دارند به صورتی که شما با فعال کردن رمز گذاری بیسیم در داخل تنظیمات روتر، اجازه استفاده مجاز را فقط به دستگاه هایی خواهید داد که موقع اتصال، رمز صحیح شبکه را وارد کنند.
از آنجایی که برای کاربران معمولی این وسایل، فعال سازی آن و برقراری ارتباط بیسیم رمزگذاری شده ممکن است فرایند پرزحمت و پیچیده ای باشد، بنابراین موسسه WiFi یک راه بسیار ساده برای برپایی رمز نگاری در شبکه های بیسیم بنا نهاد.
نام عمومی این روش WPS است اما ممکن است در محصولات مختلف از سازندگان مختلف نام دیگری استفاده شود، به عنوان مثال برخی از محصولات شرکت TP-LINK این روش را QSS نام گذاری می کنند. بنابراین دکمه ای که غالبا در مودم ها یا روتر های بیسیم به این نام ها می بینید برای این کار ساخته شده است.
WPS امنیت لازم را ندارد
انواع مختلفی از روترها در بازار موجودند. برخی از روترها به شما امکان غیرفعال‌سازی WPS را نمی‌دهند و در واقع گزینه‌ای برای لغو این قابلیت وجود ندارد. برخی از روترها از گزینه یادشده برخوردارند اما این گزینه عملا هیچ کاربردی ندارد و WPS برخلاف میل شما همیشه فعال باقی می‌ماند. در سال ۲۰۱۲ این مشکل بر روی روترهای ساخت Linksys و Cisco مشاهده شد.
برخی از روترها امکان فعال یا غیرفعال‌سازی WPS را برای شما میسر می‌کنند و البته برخی دیگر همچنان از روش فشردن دکمه سخت‌افزاری استفاده می‌کنند. برخی نیز اصلا از WPS پشتیبانی نمی‌کنند که این‌ها امن‌ترین روترهای موجودند!
اتصال از طریق فشردن دکمه:
به جای وارد کردن پین یا گذرواژه، می‌توانید با فشردن دکمه فیزیکی موجود بر روی روتر به آن متصل شوید. این دکمه می‌تواند نرم‌افزاری نیز باشد. این روش امن‌تر است و دستگاه‌هایی مختلف تنها برای چند دقیقه می‌توانند به روتر متصل شوند و یا تنها پس از اتصال یک دستگاه، این قابلیت غیرفعال می‌شود.
این روش برای همیشه فعال نیست و بدین‌ترتیب مانند روش ورود پین، همیشه در معرض نفوذ قرار ندارد. عیب این روش آنستکه کسانی که دسترسی به این دکمه فیزیکی موجود بر روی روتر دارند می‌توانند با فشردن آن، عملیات برقراری ارتباط را آغاز کنند، این عمل حتی اگر گذرواژه وای‌فای را ندانند نیز امکان‌پذیر است.
درحالی‌که روش فشردن دکمه موجود بر روی روتر امنیت بیشتری دراد، روش شناسایی پین گستره بیشتری از دستگاه‌ها را پوشش می‌دهد.
